Hormonen
en hoe ze inwerken op ons leven
(psychisch, cerebraal en organisch)

Hormonen waren wellicht ooit de oudste boodschappers van het organisme bij mens en dier. De hormonen werken in op elke afzonderlijke cel van ons organisme, zijn opgebouwd uit biochemische alledaagse bouwstenen (de geslachtshormonen uit steraan, of cholesterol) en kunnen via de bloedstroom naar het effectororgaan gestuurd worden. Hun functie werd later gecoördineerd en zelfs uitgebreid in het grote computerbrein, omdat het nuttig en doeltreffend was gebleken.

Als we onze naaste biologische verwanten, de zoogdieren, in dit verband bekijken, is het gemakkelijk de taak of het doel van de verschillende hormonen te zien:

1. Het mannelijk hormoon, of testosteron, bewerkstelligt het voortplantingsvermogen en de gretigheid om zich voort te planten van het mannelijk individu,
2. het vrouwelijke hormoon, oestrus-hormoon of oestrogeen, veroorzaakt bij de mens oestrus, warmte: bereidheid tot liefde en ovulatie van de vrouw,
3. het zwangerschapshormoon veroorzaakt de instandhouding en beheersing van de zwangerschap.

En hoewel we al zoveel details weten over de verschillende hormonen, die ik hier wegens plaatsgebrek niet allemaal kan opsommen, wordt het geheim van hun invloed op onze conflicten en de verbinding met ons computerbrein nu pas een beetje ontrafeld.

Zo zijn er de territoriale gebieden die te maken hebben met territoriale conflicten:

• mannelijk - naar buiten gericht,
• vrouwelijk - naar binnen gericht.

Natuurlijk hebben ze ook iets of veel met hormonen te maken, want als de hormoonspiegels of de som (het summa summarum) van de hormonen veranderen, dan kan de biologische identiteit "kantelen" en veranderen, b.v.

• tijdens de menopauze,
• als je hormonen gebruikt (dit geldt ook als je de anticonceptiepil slikt),
• zwangerschap,
• ingroeiende eierstok- of teelbalcysten,
• chemo "therapie",
• na castratie
• of een biologisch conflict - waardoor de aangedane zijde van de hersenen onmiddellijk biologisch "afgesloten" wordt, zogezegd.

In die zin reageren de rechtshandige man en de linkshandige vrouw op "territoriale conflicten" met een Hamerse Haard in het rechter periinsulaire hersengebied, terwijl de linkshandige man en de rechtshandige vrouw op overeenkomstige biologische territoriale conflicten reageren in het linker periinsulaire corticale gebied (rechts- of linkshandigheid).

Een rechtshandige vrouw die een seksueel conflict-DHS heeft doorgemaakt, ovuleert niet meer voor de duur van het conflict, en is dus geremd wat betreft de oestrogeenproductie. De eisprong vindt pas weer plaats als het seksuele conflict opgelost is, d.w.z. als de vrouw opnieuw bevrucht is. Als de hormoonhuishouding van een rechtshandige vrouw verandert, hetzij door een seksueel conflict in het vrouwelijke territoriumgebied links, hetzij - zoals hierboven vermeld - dan reageert ze vanaf dat moment op de rechterkant van de hersenen en blijft de eisprong uit. Bij een seksueel conflict, b.v. met baarmoedermond/cervicale zweren en coronaire aderzweren, verandert het gevoel ook door het uitblijven van de menstruatie en de verandering van hersenzijde, d.w.z. de vrouw voelt zich nu "mannelijk". Ze wordt ofwel een mannelijke lesbienne, ofwel verkiest ze een vrouwelijke man voor wie "zij" de "man" is, d.w.z. ze verlangt naar seks met vrouwelijke mannen ("softies"), als ze al seks heeft. Zo'n vrouw wordt als "frigide" beschouwd, wat ze in werkelijkheid ook is in het geval van een Biologisch Seksueel Conflict. Als deze vrouw opnieuw lijdt aan een territoriaal conflict met seksuele inhoud, ditmaal aan de rechterkant van de hersenen, dan bevindt ze zich niet alleen in een schizofrene constellatie van beide territoriale gebieden, maar bovendien ook in een manisch-depressieve, postmortale constellatie. En als de nadruk op de linkerkant van de hersenen ligt, staat die ook in een nymfomane constellatie, d.w.z. dat ze nu uit is op "platonische mannelijke aantrekkingskracht", hoewel ze seksueel eigenlijk niets van mannen wil.

Omdat het evenwicht van de hersenzijden nu hersteld is door de schizofrene constellatie, krijgt de patiënte haar menstruatie terug en kan ze ook zwanger worden - als de rechter hersenzijde conflictueuzer belast is (regel van weegschaal!), en de patiënte enigszins of ernstig depressief is. Maar zodra de linker manische kant sterker wordt aangesproken, wordt ze letterlijk in de post-mortem constellatie getrokken en kan ze uiteindelijk zelfmoord plegen.

De linkshandige vrouw heeft na het eerste seksuele conflict in het territoriale gebied aan de rechterkant van de hersenen een heel ander hormoonprofiel dan de rechtshandige vrouw (aan de linkerkant van de hersenen). Dit komt omdat ze blijft ovuleren, d.w.z. ze wordt ongesteld en niets staat een onmiddellijke zwangerschap in de weg - ondanks een mogelijk seksueel conflict in het juiste territoriale gebied. Ze is dubbel vrouwelijk, maar nog steeds depressief en psychisch-seksueel "geblokkeerd". Zelfs als ze een 2e conflict krijgt, ditmaal aan de linkerkant van de hersenen, ook in het (vrouwelijke) territoriumgebied, verliest ze nog steeds haar eisprong niet als ze niet al in de menopauze is. De periode blijft echter alleen bestaan als de rechterkant van de hersenen conflictueus belast is, d.w.z. dat ze depressief is. Overigens lijdt de linkshandige vrouw tweemaal achtereen aan een seksueel conflict: eerst aan de rechterkant van de hersenen, dan weer aan de linkerkant. Met deze twee biologische conflicten en in deze volgorde staat de linkshandige vrouw dan ook in de zogenaamde nymfomane constellatie. Enerzijds zit ze voortdurend "achter mannen aan", anderzijds is ze frigide, d.w.z. ze is niet in staat tot liefde en verbintenis. Sommige vrouwen slapen zelfs met mannen, maar zonder passie en meestal alleen als het niet te vermijden is. Daarentegen zijn ze meestal heel "aangenaam" voor de mensen om hen heen, zolang ze maar niet gedwongen worden of zullen worden om te trouwen.

Als de links-cerebrale manische component overheerst, zijn deze vrouwen meestal erg gelukkig, hoewel niemand helemaal kan zien wat hen zo gelukkig maakt. Als de rechts-cerebrale depressieve component overheerst, dan zijn de getroffenen “vertwijfeld". Ze zijn dan vaak nog ongelukkiger en depressiever dan de linkshandige vrouw met alleen een rechts-cerebraal conflict gewoonlijk is. Gelukkig komt het niet zo vaak voor dat linkshandige vrouwen in de post-mortem constellatie worden gezogen. Worden ze echter dieper in de suïcidale constellatie getrokken door een accentuering van de links-cerebrale manische componenten, dan plegen ook zij zelfmoord.

Van belang is: In het 2e conflict wordt gewogen welk conflict "overheerst" (weegschaal). Maar gedurende de schizofrene constellatie (hersenschors) bouwt zich nauwelijks conflictmassa op.

De rechtshandige man die lijdt aan een territoriumconflict, ervaart, nadat de rechterkant van de hersenen door het territoriumconflict afgesloten is, meestal alleen de linker, vrouwelijke hersenhelft. Als de conflictactiviteit doorgaat, wordt hij soft, (platonisch) homoseksueel (beta-wolf verschijnsel). Maar als hij dit territoriumconflict, waar hij aan de rechterkant van de hersenen onder lijdt, langere tijd (max. over 6-9 maanden) niet kan oplossen, dan mag hij het biologisch gezien niet meer oplossen, want anders zou hij sterven aan een linker hartinfarct of een kransslagaderinfarct. Met het 2e territoriumconflict, ditmaal op de vrouwelijke linkerhersenhelft, staat deze man ook in schizofrene constellatie - en een Casanova, als beide conflicten een seksueel karakter hadden. Casanova's kunnen noch met vrouwen, noch met mannen een diepere psychologische relatie opbouwen, wat ze niet eens willen doen. Daarom hebben ze nergens vrienden en worden ze vaak als typische egoïsten beschouwd. Deze man bevindt zich nu echter ook tegelijk in een manisch-depressieve en postmortale constellatie, en zal zelfmoord plegen als de manische component sterk geaccentueerd wordt.

De schizofrene constellatie heeft in de biologie een zeer grote betekenis en een biologisch doel - op verschillende manieren. Als het mannelijke of vrouwelijke dier of een jongen of meisje op jonge leeftijd in de schizofrene constellatie komt, stopt de ontwikkeling van de rijpheid onmiddellijk; d.w.z. qua rijpheid stoppen ze op het leeftijdspunt waarop hij/zij het 2e conflict in het territoriale gebied heeft opgelopen.

Dieren, bijvoorbeeld, merken dit altijd onmiddellijk bij hun eigen soort.

De "domme" mensen laten zich meestal misleiden of imponeren door "intelligent geklets" en merken niet dat de volwassen, vrij intelligente persoon tegenover hen qua rijpheid nog maar 10 jaar oud is.

In de wolvenroedel, bijvoorbeeld, wordt zo'n kameraad niet serieus genomen. Hij heeft "puppy bescherming"; maar in tegenstelling tot de soort homo sapiens staat hij in de roedel op de laagste plaats, maar - overleeft heeft in de wolvenroedel de taak met de puppy's te spelen. Het biologische doel is dat het individu "uit de concurrentie" verdwijnt.

Natuurlijk zijn er ook veel speciale constellaties, die allemaal hun eigen speciale biologische doel hebben, b.v. de zwevende constellatie, die conflictproblemen bagatelliseert, volgens het motto: niet over nadenken en niet druk over maken.

Het bijzondere is dat zelfs de psychosen niet "zinloos" zijn, zoals elke medische student vroeger moest leren, maar dat ze allemaal hun speciale biologische doel hebben.

Deze twee principes zijn ook belangrijk in de Germanische Heilkunde:

• Op het moment van de inslag van het tweede conflict, d.w.z. het conflict dat de constellatie veroorzaakt, wordt er gewogen! Vanaf dan kan de patiënt
  • consequent manisch zijn, als het accent consequent op de linker (corticale) hemisfeer ligt, of
  • consequent depressief, als het accent consequent op de rechter (corticale) hemisfeer ligt, of
  • afwisselend manisch of depressief zijn als de accentuering vaak verandert, d.w.z. als hij op het juiste spoor zit dat zijn conflict versterkt (rechts = depressief of links = manisch).

Dit is ook een therapeutische benadering, want men kan de depressieve uit zijn depressie halen door kunstmatig de manische kant te benadrukken. Manisch voelen de meeste mensen zich gelukkig.

Waar slaat het derde conflict toe?

• Bij de rechtshandige is dat "waar hij op dat moment is", d.w.z. als hij manisch is = links, als hij depressief is = rechts (dit is hetzelfde voor mannen en vrouwen).
  • voor linkshandigen slaat het conflict toe "met een paardensprong", d.w.z. aan de andere kant dan "waar hij zich op dit moment bevindt". Dus als hij op dit moment manisch is, aan de depressieve rechterkant en omgekeerd, als hij op dit moment depressief is, aan de manische linkerkant.
  • Bij bi-seksuelen schommelt de accentuering van de aflossingen (manisch - depressief) voortdurend. Wanneer ze manisch zijn, zijn ze mannelijker en wanneer ze depressief zijn, vrouwelijker.

De linkshandige man ondergaat het 1e territoriumconflict links-cerebraal. Hoewel dit eigenlijk de "vrouwelijke territoriale kant" is, is het conflict van de linkshandige man zonder enige twijfel een mannelijk territoriaal conflict. Vanaf dan is de linker hemisfeer "afgesloten". Duurt het conflict langer, dan ontwikkelt hij zich, wat een tegenstrijdigheid lijkt, tot een "psychologisch gecastreerde macho homo". Zijn gedrag is supermasculien (macho) maar in werkelijkheid is hij een lafaard, psychologisch gecastreerd en ongeschikt als territoriale leider, meestal homoseksueel.

In deze toestand is hij echter nog steeds in staat en bereid om te paren, wat de reden is dat, bijvoorbeeld, in het dierenrijk, een wolf van nature genadeloos door de leider van de wolvenroedel wordt geconfronteerd en ook bij elke gelegenheid wordt neergeslagen - tot hij een tweede territoriumconflict krijgt, ditmaal aan de rechterkant van de hersenen, waardoor hij in de schizofrene constellatie komt. Hij blijft nog steeds erectievaardig, maar het libido is vrijwel nul." Als zodanig wordt de wolf nu geaccepteerd door de roedelleider.

Bij onze zoogdierverwanten is homoseksualiteit tot op zekere hoogte een heel normale zaak. Slechts één kan roedelleider zijn, slechts één kan opperhoofd van het territorium zijn. De jongere mannetjes die nog niet mogen paren (alleen de baas mag dat!) en de oudere individuen die niet meer mogen paren, vormen de optionele luxe van de natuur voor het geval er een catastrofe uitbreekt als de baas en zijn opvolgers omkomen. Zij vormen de "reservebank". Maar alleen degenen in schizofrene constellaties komen in aanmerking voor de hoofdpost bij de beta wolven.

Doorvertaald naar mensen is zo'n linkshandige man al psychisch of klinisch manisch bij het 1e territoriumconflict! Zolang het conflict maar kort duurt, heeft de manie het effect van een dubbele sympathicotonie, zogezegd, en dient als "brandstof" om het gebied terug te veroveren. Maar als het conflict langer duurt, mag het niet langer opgelost worden, want anders sterft de patiënt aan een z.g. door de kransslagaders veroorzaakt "hartaanval" met longembolie. Bijgevolg vervaagt ook zijn verlangen om zijn territorium of een ander terug te winnen. Hij heeft geen echte belangstelling meer voor vrouwen, hoewel zijn manier van doen supermannelijk blijft.

Als zo'n linkshandige man nu een tweede territoriumconflict krijgt, b.v. terwijl hij nog in staat was om voor zijn territorium te vechten, dan kan hij dit alleen rechts-cerebraal oplopen, waar de rechtshandige man zijn eerste territoriumconflict oploopt. Dit plaatst de linkshandige man onmiddellijk in de "Casanova-manische constellatie". Zijn omgeving vindt hem "aangenamer" omdat hij veel minder het onbegrijpelijke machogedrag vertoont. Anderzijds wordt hij nu een Casanova die voortdurend vrouwen "versiert", hoewel hij niet oprecht en diep met hen kan communiceren, d.w.z. dat hij psychologisch impotent is omdat hij min of meer passief homoseksueel is. Ook deze man bouwt geen conflictmassa op, zodat de Casanova's de reservisten blijven voor noodgevallen.

Een linkshandige man kan ook (wat minder vaak gebeurt) in een post-mortem constellatie terechtkomen, wat normaal veel meer voorkomt bij de rechtshandige man. Als hij zich eenmaal in deze constellatie bevindt, is het gevaar van zelfmoord veel groter door zijn neiging tot manie.

In de natuur heeft alles zijn doel, ook homoseksualiteit. Anders dan bij ons mensen, waar homoseksualiteit meestal een biologisch doodlopende weg wordt, wordt bij dieren zo'n "reserve-exemplaar" bij het vrijkomen van een plek in het territorium vaak tot territoriaal opperhoofd benoemd. En zie, hij verandert met het uur, wordt absoluut heteroseksueel en een prachtexemplaar van een territoriaal opperhoofd!

Deze constellatie is geen toeval van de natuur, maar heeft zijn biologische doel. Want zulke linkspotige wolven in een schizofrene constellatie zijn, in het geval van de dood van de roedelleider en in het geval dat de alfa-wolvin om de een of andere reden de tijdelijke leiding van de roedel van het territorium niet kan overnemen, de enigen die de opvolging van de roedelleider zouden kunnen overnemen, mits ze beide conflicten kunnen oplossen. Voor alle andere beta wolven met een eenzijdig territoriumconflict geldt dat ze hun conflict misschien niet en instinctief niet willen oplossen, omdat ze anders zouden sterven aan een kransslagader- of kransaderinfarct.

Bij ons mensen is het eigenlijk het territorium dat verdedigd moet worden dat een man tot een man maakt. Bij de alomtegenwoordige alleenstaande softies van tegenwoordig vragen we ons steeds af of ze softies zijn omdat ze geen territorium hebben of dat ze geen territorium hebben omdat ze softies zijn. Nogmaals, de hersenen als de computer van ons organisme zijn het commandocentrum dat beslist welke functie het individu krijgt.

Maar de jongens of pubers, zoals we zeggen, tussen 10 en 15 jaar, zijn ook nogal homofiel: ze gaan "door dik en dun", zweren elkaar bloedbroederschap toe, zijn nogal "dikke vrienden!" en vrijwel onafscheidelijk. Maar dit is maar een tijdelijke fase, een heel normale en noodzakelijke, want deze homo-erotische fase beschermt de jongens. Het geeft hen de mogelijkheid om tot hun 15e of 16e een vrije ruimte te hebben en door de mannen niet als concurrenten en rivalen gezien te worden.

Ook bij vrouwen zien we, voor en tijdens de vroege puberteit, de jonge meisjes aanhankelijk tegenover elkaar, de zogenaamde boezemvriendin. Ze grappen en giechelen de hele dag door - en dat is heel normaal.

Wat we later zien in lesbische of homoseksuele relaties wordt consequent veroorzaakt door biologische conflicten. In dit geval kan het conflict al op heel jonge leeftijd toegeslagen hebben, waardoor het lijkt alsof hij/zij altijd al "anders gezind" is geweest.

Voorbeeld: Normaal worden jonge meisjes voor het eerst ongesteld als ze ongeveer 11 jaar oud zijn. Dit was ook het geval met dit meisje, maar op 12-jarige leeftijd gebeurde er iets wat niet had mogen gebeuren:

Op een dag, toen de moeder niet thuis was en het meisje al naakt in haar bed onder de dekens lag te slapen, komt de vader de kamer binnen, gaat aan het einde van haar bed zitten en zegt dat hij haar nu "dat alles" moet leren. Met deze woorden trekt hij de dekens van haar bed, zodat ze naakt voor hem ligt. Het meisje ligt verstijfd van schrik, niet in staat een woord uit te brengen of zich te bewegen. Ze wist meteen wat "dit" moest betekenen, namelijk dat de vader haar wilde misbruiken. Geïrriteerd door de starheid, trok de vader zich terug zonder een beweging te maken. Maar het was niet "niets dat gebeurde" - het was "alles dat gebeurde", namelijk in de ziel van het meisje! De patiënt leed in die seconde 5 conflicten tegelijk, waar ik hier niet in detail op in kan gaan:

1. een seksueel conflict, ze verloor onmiddellijk haar menstruatie en heeft die tot op de dag van vandaag - bijna 20 jaar later - niet meer teruggekregen, wat niet mag, want anders zou ze aan een longembolie kunnen sterven,
2. een Thalamus-conflict (wijziging in de stofwisseling), een inbreuk op de persoonlijkheid,
3. een angst-afschuwconflict over wat de vader haar zou aandoen,
4. een verliesconflict betreffende de vader die ze aanbeden had, en
5. een angstconflict voor de vader, dat hij zijn plan misschien toch zou doorzetten.

Op 16-jarige leeftijd werd ze onder dwang van school gehaald en naar een stageplaats gebracht, waar ze het volgende leed:

• een territoriumconflict, want ze reageerde nu "mannelijk", omdat de linkerkant van haar hersenen nog afgesloten was als gevolg van het actieve seksuele conflict - en dat bleef tot nu,
• van dat moment af aan had ze depressies - ook tot nu. Sindsdien is ze manisch-depressief in een schizofrene post-mortem constellatie, d.w.z. dat ze heel vaak moet denken over dingen na de dood,
• een aarzel conflict (diabetes), omdat ze gedwongen was iets te doen - namelijk de school te verlaten - wat tegen haar zin gebeurd was,
• een vluchtelingenconflict (nierverzamelbuis-Ca), omdat ze zich buiten de school waar ze zich op haar gemak had gevoeld als een vluchteling voelde.

Maar dit is maar één van de vele voorbeelden die ons laten zien welke invloed de psyche heeft op cerebrale en organische processen. De vrouwelijke of mannelijke reactie kan ook ongedaan gemaakt worden door zogenaamde geslachtshormoonblokkers (dit kan al gelden bij gebruik van de anticonceptiepil). Een vrouw, bijvoorbeeld, die voorheen heel vrouwelijk reageerde en daardoor een vrouwelijk-seksueel conflict kon krijgen met een baarmoederzweer, reageert na de hormoonblokker plotseling mannelijk en de baarmoederzweer, die nu stilstaat, wordt een coronaire zweer.

Als je hormoonblokkers toedient aan een linkshandige jonge vrouw die een seksueel conflict heeft en, als linkshandige vrouw, depressies en de lichamelijke tekenen van een mannelijk territoriumconflict, ontstaat er plotseling een baarmoederhalszweer.

Hetzelfde kan gebeuren met patiënten die bestraald worden of "behandeld" of pseudo-behandeld worden met cytostatica. Operaties zijn ook ingrepen in het hele organisme, b.v. een castratie! Het is niet alleen het verlies van een of twee kleine organen, zoals de eierstokken, maar heeft onmiddellijk een overplaatsing naar de andere kant tot gevolg.

Dit betekent: een rechtshandige patiënte waarbij de eierstokken zijn verwijderd, reageert na castratie met het rechter "territoriumgebied" periinsulair in plaats van eerder met de linker vrouwelijke kant van de hersenen. Het gevolg is echter dat dezelfde "gebeurtenis" nu in conflict een heel andere waarde en kwaliteit krijgt dan ze voorheen had kunnen krijgen. Het gevolg is dat zich een heel andere kanker ontwikkelt (b.v. bronchiale zweer) dan die normaal bij deze vrouw had kunnen ontstaan (namelijk laryngeale zweer) voor ze gecastreerd werd.

Vanuit psychologisch en cerebraal standpunt is de zaak zo oneindig gevaarlijk dat men alleen maar kan wanhopen over de onwetendheid en onbezorgdheid van de tovenaarsleerlingen van de geneeskunde, d.w.z. de “conventionele medicynici"!

Pas als de Germanische Heilkunde een van de grondregels van alle geneeskunde en biologie is geworden, zal ze een zegen voor de mensheid kunnen zijn.

Copyright by Dr. med. Ryke Geerd Hamer

Vertaling: Nederlandse werkgroep