Boulimia
een combinatie van twee actieve speciale programma's 

Boulimia, een zogenaamde eetbuien-anorexia, is een heel bijzondere combinatie van twee actieve biologische speciale programma's. 

Alleen door de combinatie en activiteit van deze twee conflicten onstaat tegelijkertijd ook een zogenaamde schizofrene constellatie; d.w.z. het gelijktijdig optreden van twee DHS conflicten, met SBS (Zinvolle Biologische Speciale Programma’s) waarvan de Hamerse Haarden zich in verschillende hersenhelften bevinden. De conflicten houden onder andere hypoglykemie van het bloed en maagzweren in.

De volgorde waarin de biologische conflicten "toeslaan" hangt niet alleen af van de handigheid van de patiënt, maar ook van de hormonale situatie (b.v. menopauze, anticonceptiepil, enz.). Verandert de hormonale situatie, dan verandert ook de perceptie van het conflict, d.w.z. dezelfde gebeurtenis wordt dan heel anders verwerkt, en wordt in het geval van de menopauze van de vrouw, bijvoorbeeld, niet meer als een vrouwelijk conflict ervaren, maar als mannelijk ervaren.

De klaptest is de meest betrouwbare methode om de handigheid vast te stellen. Als de rechterhand bovenop ligt, ben je rechtshandig of omgekeerd, als de linkerhand bovenop ligt, ben je vanuit de hersenen linkshandig.

Een rechtshandige jonge vrouw, bijvoorbeeld, lijdt aan hypoglykemie tijdens een angst-afschuw conflict (frontaal-mediaal, links). Omdat het verantwoordelijke relais niet in het vrouwelijke gebied ligt, verandert de hemisfeer nog niet. Neemt ze echter de pil of heeft ze tijdens deze DHS een dubbel conflict doorgemaakt (b.v. tegelijkertijd nog een schrik-angst conflict), dan wordt de linkerkant van de kleine hersenen onmiddellijk geblokkeerd, zodat het volgende conflict alleen de rechter, mannelijke hersenhelft kan beïnvloeden. Lijdt ze nog een territoriaal ergernis-conflict als volgend conflict (rechter temporaal), dan is ze onmiddellijk boulimisch en tegelijk ook in een schizofrene constellatie.

Een linkshandige jonge vrouw lijdt aan hyperglykemie tijdens een angst-afschuw conflict, d.w.z. dat het conflict de tegenovergestelde mannelijke hemisfeer treft (als gevolg van linkshandigheid). Ze kan zelfs theoretisch nog een angst-afkeer conflict krijgen, ditmaal met hypoglykemie, maar dan is ze "slechts" in een schizofrene constellatie. Maar als ze links-temporaal nog een identiteitsconflict zou krijgen, dan zou de hersenzijde veranderen en zou ze organisch een maagzweer krijgen en meteen boulimisch zijn.

Wanneer een linkshandige vrouw de pil slikt, dan reageert ze op de linker, vrouwelijke hersenhelft, maar voelt zich net als een linkshandige man ook overwegend mannelijk, maar ook een beetje vrouwelijk ("bi"), en ze kan nu als eerste conflict een angst-afschuw-conflict van “het aarzelen” ervaren.

De rechtshandige man lijdt aan een maagzweer (rechts-temporaal) ten gevolge van een territoriaal ergernis conflict. Bij het 2e conflict verandert de hersenzijde en nu kan hij ook een angst-afschuw conflict krijgen, maar is dan automatisch in een schizo-boulimische constellatie.

De linkshandige, daarentegen, zou bij een territoriaal ergernis conflict eerst een rectumzweer krijgen (links-temporaal), waardoor de linkerkant van de hersenen geblokkeerd zou raken. Met elke hormonale verandering worden de kaarten echter herschikt.

Tussen rechtshandigen en linkshandigen is alleen de relatie tussen het mentale niveau en de hersenen omgedraaid. Van het niveau van de hersenen tot het niveau van de organen, daarentegen, is de relatie altijd constant.

Linkshandigheid en rechtshandigheid beginnen in de hersenen, vanaf het cerebellum wordt alles lateraal bepaald. In de hersenstam speelt het vrijwel geen rol. De handigheid is daarom een heel belangrijk criterium in de Germanische Heilkunde en onmisbaar voor de diagnose.

Voorbeeld: Als 7-jarig kind moest een rechtshandige patiënte toezien hoe haar moeder door Russen verkracht werd. Ze leed aan een dubbel conflict: een angst-afschuw conflict bij hypoglykemie en een schrikangst conflict. De conflicten bleven jarenlang hangend-actief, d.w.z. ze waren altijd actief, maar neerwaarts getransformeerd. Op 17-jarige leeftijd trouwde ze; maar kort na het huwelijk ontstond er een vreselijke ruzie tussen het pasgetrouwde stel. Daarbij liep de patiënte een DHS op, een territoriaal ergernisconflict met maagzweer. Vanaf dat moment was ze boulimisch. Dit conflict was "terugkerend". Maar toen ze zich eenmaal met haar echtgenoot verzoend had, kreeg ze in de genezingsfase af en toe last van maagbloedingen. Maar telkens als er weer ruzie was tussen haar en haar man, was ze meteen weer boulimisch. Het angst-afschuw conflict bleef jarenlang actief hangen, want ze viel vaak neer, d.w.z. ze viel flauw (hypoglykemie).

Men moet weten: Een hangend conflict kan elk moment weer oplaaien en bij het volgende conflict staat de patiënt ook meteen in een schizofrene constellatie. Het bijzondere is: de patiënt bouwt geen conflictmassa op. Aan de andere kant kan men heel oud worden met zulke hangende conflicten.

Het is zeker niet gemakkelijk om deze conflicten definitief op te lossen. Zelfs als het mogelijk zou zijn het ergernis conflict voor eens en voor altijd op te lossen, zou het andere conflict nog steeds niet opgelost zijn. Dus, als de echtelijke ruzie voorgoed voorkomen zou worden, of als het conflict bijvoorbeeld door echtscheiding opgelost zou worden, zou het angst-afschuw conflict nog steeds hangend-actief blijven. Sommige conflicten kunnen alleen opgelost worden door mentale coping (verwerking).

Een ander voorbeeld: Een jongetje van ongeveer 5 jaar werd door zijn vader, die hij eigenlijk alleen dronken kende, volgestopt met tomaten, komkommers en ingeblikte vis. Toen het kind hiervan walgde, sloeg de vader hem al schreeuwend en lallend in de kroeg. Als gevolg daarvan moest de jongen overgeven. Dit irriteerde de vader alleen maar meer en hij sloeg het kind des te meer. De jongen (rechtshandig) leed aan een territoriaal ergernisconflict met een maagzweer en een gehoorconflict "Ik geloof mijn oren niet, dit kan niet waar zijn" (tinnitus). Nu propte de vader komkommers, tomaten en ingeblikte vis pas echt goed in zijn mond. Het kind walgde er onbeschrijfelijk van, maar de vader liet het er, "uit principe", hoewel (of omdat) hij dronken was, niet bij zitten. Na elk braaksel werden er weer komkommers en tomaten in gepropt "uit principe". Het kind onderging slechts enkele minuten na het 1e conflict (DHS) nog een angst-afschuw conflict. Vanaf dat moment had hij een schizo-boulimische constellatie, en wel met verschillende sporen: Telkens als er komkommers en tomaten of visconserven op tafel kwamen, werd de patiënt onmiddellijk misselijk of moest hij zelfs overgeven - bovendien moest hij dan, vanwege de hypoglykemie van het bloed, als gevolg van het angst-afschuwconflict, onmiddellijk iets zoets eten: razende honger! Als de vader weer in beschonken toestand verkeerde, wat regelmatig het geval was, dan was dat voldoende voor de boulimia en de tinnitus.

Sporen zijn altijd extra conflictaspecten of waarnemingen op het moment van de DHS. Komt de patiënt later op zo'n spoor, dan kan daar een herhaling van het totale conflict uit voortkomen. Maar weten of en welke conflicten opgelost kunnen worden, en vooral welke helemaal niet meer, toont de gewetensvolheid die vereist is in de omgang met de Germanische Heilkunde.

De arts in de Germanische Heilkunde moet dus niet alleen een allesomvattende medische opleiding en menselijke kwalificaties hebben, maar ook een medische rechercheur zijn.

Natuurlijk zou men een laagje dieper moeten gaan:

Als dit eigenlijk 2 zinvolle biologische speciale programma's zijn, wat is dan het biologische doel voor elk van de twee? En wat is het mogelijke “hoogste doel" in deze schizofrene constellatie?...

De Germanische Heilkunde heeft niets te maken met wat tegenwoordig zo mooi holistische geneeskunde genoemd wordt, waar niemand zich trouwens iets bij kan voorstellen. Ze is nauw verbonden met biologisch gedrag en biologische conflicten en hanteert volledig nieuwe normen. Het belangrijkst zijn de bevindingen over de wisselwerking tussen psyche - hersenen - orgaan uit de IJzeren Regel van Kanker, d.w.z. de empirisch gevonden systematische correlatie tussen lichamelijke ziekte en psychisch-cerebrale oorzaak.

De IJzeren Regel van Kanker stelt dat elke zogenaamde ziekte (niet alleen kanker) wordt veroorzaakt door een DHS (Dirk Hamer Syndroom), d.w.z. een heel specifieke, biologische conflictshock, die in dezelfde seconde een Hamerse Haard veroorzaakt in het hersenrelais dat verantwoordelijk is voor het orgaan, die in het hersentomogram (CT) ontdekt kan worden, en overeenkomstige veranderingen in het orgaan teweegbrengt.

De Germanische Heilkunde is een overgedetermineerd systeem in de strikt wetenschappelijke zin van het woord, d.w.z. als je één niveau kent, kun je de andere onomstotelijk vinden. En het geeft ook de embryologische ontogenetische verklaringen om te begrijpen waarom de afzonderlijke relaiscentra zich bevinden op de plaatsen in de hersenen waar we ze vinden. Het CT van de hersenen is dan "slechts" een vanzelfsprekende bevestiging van de dingen die we toch al wisten, een soort zelfcontrole.

Tot nu toe kende niemand de oorzaak van boulimia. Maar nu we de oorzaak kennen, kennen we ook de therapie die noodzakelijkerwijs uit het systeem volgt.

De Germanische Heilkunde is zo'n alomvattend en logisch systeem dat de zogenaamde ziekten, in werkelijkheid onderdelen van zinvolle biologische speciale programma's, als vanzelfsprekend in het geheel passen, terwijl we vroeger helemaal geen doel konden ontdekken in het oneindige aantal syndromen (gelijktijdig optreden van verschillende symptomen), bijvoorbeeld.

Wat zou vermoedelijk de biologische zin zijn van boulimia?

Het angst-afschuw (of, in het geval van de linkshandigen, “aarzel of afschrik”) conflict wordt verondersteld te betekenen dat we een gevaar mijden waarvan we walgen of dat ons afschrikt of doet aarzelen.

Tijdens het worstelproces (tonische spiercontractie en trillen) wordt veel suiker (= spierbrandstof) verbruikt. Tegelijkertijd wordt de glycogeenproductie (= antagonist van insuline = tegenhanger) onderdrukt, zodat de suikerreservoirs in de lever niet gemobiliseerd kunnen worden. De vrouwen "vallen flauw van walging of afschuw".

In het geval van het aarzel of afschrik conflict (bij de rechtshandige man) en angst-afschuw (bij de linkshandige vrouw) is de situatie omgekeerd. De man moet "door de worsteling heen komen", hij moet het gevecht winnen. Daarom wordt de insulineproductie onderdrukt, zodat zoveel mogelijk bloedsuiker in de circulatie blijft (en vooral in de spieren).

Dit is waarschijnlijk het biologische doel.

In het geval van een maagzweer is het biologische doel duidelijk om het voedsel uit te braken om de onverwacht noodzakelijke territoriale (grens) strijd beter te kunnen overleven, want de kansen zouden slechter zijn met een volle maag.

Het "biologische hoogste doel" van deze boulimische constellatie kan alleen gezocht worden in de richting waarin het individu steeds weer nieuwe afschuwelijke territoriale ergernis herhalingen moet doorstaan. Zo ontstaat het "schommelmechanisme".

(zie ook diabetes en suikerziekte).

Copyright by Dr. med. Ryke Geerd Hamer 

Vertaling: Nederlandse werkgroep