SPECIALE PROGRAMMA'S

In de Germanische Heilkunde® spreken we niet meer van "ziekten", omdat deze term misleidend is in de zin van de 2e biologische wet (de wet van de tweefasigheid). Het is juister te spreken van speciale programma's die ons, schepselen van deze aarde, door Moeder Natuur zijn meegegeven ("geprogrammeerd" in de hersenen) om te kunnen reageren op biologische conflicten.

Indien een speciaal programma zich in de actieve fase bevindt (men spreekt van conflictactiviteit), hoeft het getroffen individu (mens of dier) zich niet noodzakelijk "ziek" te voelen. Vaak is hij hyperactief, wat in onze maatschappij als positief wordt gezien. 

En omgekeerd: als dit speciale programma zich in de tweede fase bevindt, de genezingsfase - d.w.z. als het conflict kon worden opgelost zodat de onvermijdelijke genezingsfase kon beginnen - voelt de getroffen persoon zich vaak wel "ziek". Maar om hier van "ziekte" te spreken is absurd, hoewel we gewend zijn het als negatief te beoordelen.

Het feit is dat we tot nu toe de wet van tweefasigheid niet kenden!

Is men "ziek" als men uit alle macht probeert zijn biologisch conflict op te lossen en daardoor hyperactief is, weinig slaapt en weinig eet? Of is men "ziek" wanneer men in staat is geweest het conflict op te lossen en nu ons lichaam moet herstellen van de inspanningen van deze spanningen en waarbij ook herstelprocessen in het organisme plaatsvinden?

Een andere belangrijke reden is de volgende:

De term "ziekte" heeft in onze samenleving een negatieve connotatie; men moet de ziekte "bestrijden", "uitroeien"! Wij dachten dat "ziekten" ongelukjes van de natuur waren die wij moeten verhelpen. Koorts was erg en moest worden verminderd; pijn was erg en moest worden bestreden. De vermoeidheid was erg en we moesten er iets aan doen!

Verre van dat! Moeder Natuur ervan beschuldigen dat zij onzinnig doet of niet volmaakt is, is ofwel imbeciel, foutief ofwel kwaadaardig....

De natuur maakt geen grapjes, zij is altijd waar, altijd ernstig, altijd streng; zij heeft altijd gelijk, en de fouten en vergissingen zijn altijd die van de mens!

Goethe

Koorts, pijn, vermoeidheid enz. maken gewoon deel uit van de verschillende speciale programma's (bijna altijd in de genezingsfase). Afgezien van het feit dat deze ongetwijfeld onaangename symptomen hun biologische doel hebben (b.v. pijn na een gebroken been garandeert immobilisatie en dus optimale genezingsvoorwaarden), mogen zij niet blindelings symptomatisch worden "bestreden". Steeds vaker eindigt "moderne pijntherapie" met morfine op het oude kerkhof. Dit betekent echter niet dat er niets gedaan mag of kan worden tegen ongemak, onwel zijn, pijn enz. Alles mag gedaan worden wat tot het welzijn van de patiënt leidt, d.w.z. wat niet in strijd is met de 5 natuurlijke biologische wetten!

Dr. Hamer's oproep aan de dokters en therapeuten: 

Doe met de patiënten die u zijn toevertrouwd wat u met uzelf, uw vrouw of uw kinderen zou doen!

Copyright by Dr. med. Ryke Geerd Hamer

Vertaling: Nederlandse werkgroep