Allergieën - zijn waarschuwingssignalen

In de Germanische Heilkunde® zou het absurd zijn te vragen of psychologische processen lichamelijke processen kunnen "opwekken". In de Germanische Heilkunde® is een psychisch proces synoniem met een parallel en synchroon verlopend cerebraal proces en ook synchroon met een lichamelijk/organisch proces. Daarmee verschilt ze fundamenteel van alle voorgaande medische richtingen, vooral van de zogenaamde schoolgeneeskunde. Het is gebaseerd op 5 biologische wetten die op elk individueel geval van een zogenaamde ziekte bij mensen en zoogdieren toegepast kunnen worden.

Al deze nieuwe mogelijkheden van herkenning en genezing komen voort uit het begrip van de IJZEREN REGEL VAN KANKER (ERK) en het zogenaamde DHS, wat intussen vaste medische termen geworden zijn.

Bijna niemand kan zich daarom voorstellen hoezeer de IJzeren Regel van Kanker onze hele geneeskunde zal veranderen. Maar de spil van het ERK is het DHS (Dirk Hamer Syndroom)! Want in de seconde van het DHS wordt beslist waarmee de patiënt zijn conflictschok associeert.

Het DHS is een ernstige, hoog acuut-dramatische en isolerende conflict-ervaringsschok die het individu "op het verkeerde been" zet. De onvermoede aard van de uitwerking is van groter belang dan de "psychologische inhoudelijke beoordeling" van het conflict. Het is ook altijd een conflictueuze ervaring, niet een speling van het lot of een gebeurtenis die de patiënt toch niet had kunnen veranderen.

De psychologen zochten altijd naar zulke schijnbaar psychologisch relevante conflicten, latente conflicten die zich al gedurende lange tijd hadden opgebouwd, meestal uit de kindertijd en de puberteit. Ze hadden echter telkens verzuimd het moment van “niet-verwacht" in te calculeren. Daarom waren alle statistieken van psychosomatische aard die ze samenstelden onzinnig of zinloos, want ze hadden niet geleerd "biologisch" te denken. Een van de redenen hiervoor was dat de psychotherapeuten te veel in het vaarwater van de psychologen gingen zitten in plaats van op de vastere grond van de biologie en het gedrags- en primatenonderzoek te staan. Er werd eindeloos gepraat over stressmogelijkheden of over stressonderzoek, zonder te beseffen dat de stress slechts een gevolg was van het DHS, een symptoom van de conflict-actieve fase.

Wanneer we getroffen worden door zo'n krachtige conflictschok, een DHS, die ons tegelijkertijd nog in psychologisch isolement bereikt, dan wordt op het moment van het DHS niet alleen het conflict zelf gedeprogrammeerd, maar wordt op dat moment ook een HAMERse haard (HH) gevormd, die een bepaalde plaats in de hersenen markeert. Voor elke bijzondere soort conflictschok, die we een biologisch conflict noemen, is ook een heel speciaal gebied van onze hersenen verantwoordelijk en tegelijkertijd ook een heel speciaal orgaangebied. Mensen en dieren echter, "merken" in de seconde van het DHS, zonder zich ervan bewust te zijn, ook de begeleidende omstandigheden van het DHS. Deze begeleidende omstandigheden leiden later tot de zogenaamde allergie.

Een professor in de allergologie verwoordde het, toen hij het begreep, wat terloops als volgt:

Als je tijdens het afscheid een DHS met een biologisch scheidingsconflict oploopt, en er loopt net een koe voorbij, dan heb je vervolgens een "koeienallergie"; heb je net in een sinaasappel gebeten, dan krijg je een "sinaasappelallergie".

Het is een beetje luchthartig, maar in principe is het waar. Doet een van deze samenloopomstandigheden zich later opnieuw voor, dan kan het hele conflict terugkeren als een zogenaamd recidief. Het beeld is dat men altijd van zo'n zijspoor naar het hele spoor gaat.

In de Germanische Heilkunde® beschouwden we de sporen vroeger als zeer interessant en niet onbelangrijk, maar niet als centrale processen. Dit is grondig veranderd sinds we meer en meer de elementaire centrale functie van het DHS zijn gaan inzien. Want het DHS heeft een heel bijzondere en zeer specifieke kwaliteit in vergelijking met andere tijden of momenten van het leven: het individu herinnert zich niet alleen de kleinste details op het moment van het DHS - zoals bij een flitslicht momentopname - maar ook geluiden of geluiden, geuren, gewaarwordingen van allerlei aard en smaken en - het individu bewaart deze registraties praktisch levenslang. Hieruit kunnen we zien dat ze kwalitatief verschillen van die welke we gewoonlijk ervaren en ons min of meer herinneren.

Vroeger vond de eerste liefde bijna altijd plaats in het hooi. Vaak traden er complicaties of kleine catastrofes op tijdens deze eerste intieme liefdesdaad. Als deze ramp een DHS was, dan ging de geur van het hooi meestal het conflictcomplex in als een "spoor". Telkens als de persoon later de geur van hooi in zijn neus kreeg, zelfs zonder erbij na te denken, kwam hij weer in het “spoor" terecht. Meestal had de persoon de eerste keer een biologisch conflict van “ik-vind-het-niks” (r.r. + l.a.13)¹doorgemaakt. Bij de recidieven, die we allergieën noemen en die we met onze patches kunnen testen, kreeg de patiënt dan regelmatig zijn "hooikoorts" tijdens de genezingsfase. Natuurlijk had de patiënt deze hooikoorts (zonder hooi) op precies dezelfde manier (tijdens de genezingsfase) kunnen ontwikkelen als hij bijvoorbeeld tijdens intieme gemeenschap met dezelfde of een andere vrouw op dezelfde manier een vergelijkbare catastrofe had opgelopen.

1 Informatie tussen haakjes uit de Wetenschappelijke Tabel van de Germaanse Nieuwe Geneeskunde, verkrijgbaar bij de uitgeverij Amici di Dirk.

Dit is een zeer goed, zeer alert waarschuwingssysteem van het organisme. Als het individu al eerder een DHS in dezelfde of een soortgelijke kwestie heeft doorgemaakt, dan is het organisme alerter tegen dit soort biologische conflicten. Negatief kunnen we zeggen: De patiënt blijft in de oude valkuil vallen. Positief kunnen we zeggen: De patiënt is heel voorzichtig, reageert onmiddellijk met een speciaal programma.

Er bestaat niet zoiets als een allergie op de manier waarop we het ons tot nu toe voorstelden. Alle allergieën die we met onze allergietesten kunnen opsporen zijn altijd "tweede lijnen" in verband met een DHS.

Daarom moeten we een nieuw begrip krijgen van de zogenaamde allergieën.

Allergieën zijn waarschuwingssignalen van ons organisme, bijvoorbeeld in de zin: "Wacht, in een dergelijke situatie heeft destijds een DHS veroorzaakt, pas op dat je niet weer op het verkeerde been wordt gezet"!

Vooral voor dieren zijn deze "allergieën" uiterst belangrijke waarschuwingssignalen voor overleving volgens het begrip van de Germanische Heilkunde®.

We moeten ons realiseren dat onze voorouders en ook de dieren in het wild geen afsluitbare flat hebben, geen bed, geen gevulde koelkast en geen telefoon, maar dag en nacht op hun hoede moeten zijn voor allerlei vijanden, roofdieren, concurrenten, enz. En als nu een dier een DHS heeft opgelopen omdat het de waarschuwingsroepen van de vogels had opgevangen en alleen door geluk en met het laatste van zijn krachten aan de klauwen van een luipaard ontsnapte, dan zullen in het vervolg al deze begeleidende sporen van het DHS nuttige waarschuwingssignalen zijn: "Pas op, op dat moment hadden de vogels ook zulke waarschuwingsroepen uitgezonden ...". en kort daarna was de luipaard ter plaatse"!

Wij mensen streven er altijd naar deze waarschuwingssignalen, d.w.z. instinctief gedrag, uit te schakelen. Dit is verkeerd. Zeker, biologisch gezien zijn er enkele manieren om het organisme te slim af te zijn, zoals we dat kennen van zogenaamde "desensibilisatie", bijvoorbeeld. In dit geval wordt het organisme kunstmatig erop attent gemaakt dat het vroegere gevaar niet meer bestaat. Maar in wezen is desensibilisatie geprobeerd zonder doel en zonder kennis van het oorspronkelijke conflict, het werkte vaak wel symptomatisch, maar was dan biologisch gezien onzinnig. Want de meeste symptomen die we onder allergie verstaan, zoals huiduitslag, allergische rhinitis, zijn altijd al de genezingsfase na een terugval in kortdurende conflicten.

Deze voorbeelden tonen aan hoe belangrijk het is om steeds terug te gaan naar het DHS om precies de situatie in beeld te brengen die op het moment van het DHS bestond.

Dit staat in volkomen contrast met de traditionele zogenaamde moderne geneeskunde, die ziekten ziet als kwaadaardige vijanden gericht tegen de mens, vergelijkbaar met bacteriën, virussen, vlooien, luizen en dergelijke.

Volgens het inzicht van de traditionele geneeskunde is KANKER een op hol geslagen cel, die zich lukraak vermenigvuldigt en probeert het organisme te vernietigen, waarbij eerst het immuunsysteem wordt vernietigd en dan het hele organisme wordt "opgevreten". Biologische roversverhalen zonder doel en rede.

Als ons brein de computer van ons organisme is, dan is het ook de computer van alles. Het heeft geen zin je voor te stellen dat sommige processen van dit organisme "voorbij de computer" zouden gebeuren.

Het is eigenlijk vreemd waarom niemand ooit bedacht heeft dat de hersenen, als de computer van ons organisme, ook verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor alle zogenaamde "ziekten".

De hele geneeskunde moet fundamenteel veranderen!

Copyright by Dr. med. Ryke Geerd Hamer 

Vertaling: Nederlandse werkgroep